De reflectie van Israël’s etnische en religieuze verschillen op de politieke verhoudingen
Drs. Ronny M. Naftaniël, oud-directeur CIDI, houdt op dinsdagavond 18 februari 2020 een lezing over het onderwerp “De reflectie van Israël’s etnische en religieuze verschillen op de politieke verhoudingen”.
LEVENSLOOP
Naftaniel doorliep de hbs-b aan het Amsterdams Lyceum waar hij in 1968 eindexamen deed. Hierna volgde hij de studie bedrijfseconomie aan de Universiteit van Amsterdam, waarin hij in 1976 cum laude afstudeerde. Van 1972-1974 was hij docent statistiek aan de Christelijk Sociale Academie in Amsterdam, CICSA. Van 1976-1978 was hij directeur van de Handelsvereniging v/h B. Stuiver.
In november 1973 was Naftaniel een van de initiatiefnemers van de Werkgroep Israël, die pleitte voor een onafhankelijke Palestijnse staat, naast een erkend Israël. Later werd hij voorzitter. In 1976 werd hij hoofdmedewerker van het CIDI waarvan hij in 1980 directeur werd. Daarnaast was hij in 1978 correspondent voor het ANP.
In 1993 werd Naftaniel uitvoerend vicevoorzitter van het Europees Joods Informatiecentrum, CEJI in Brussel. Hij is penningmeester van het Centraal Joods Overleg, de koepel van Joodse organisaties van Nederland. Als zodanig was hij een van de hoofdonderhandelaars met de regering en het bedrijfsleven over resitutie van Joodse tegoeden uit de Tweede Wereldoorlog. In het totaal werd na lange onderhandelingen bijna 400 miljoen euro teruggegeven.
Indrukwekkende toespraak Robert Lauder bij 75-jarige herdenking Auschwitz
Uwe Majesteiten, Uwe Excellenties, Rabbijnen, Geestelijken, geëerde gasten, en vooral de overlevenden van Auschwitz-Birkenau, die vandaag bij ons zijn – Dit gaat over u, de overlevenden, en ik kan u niet beginnen te vertellen hoe dankbaar ik ben dat u hier bent en in sommige gevallen, hier met uw kinderen en kleinkinderen. Vijf jaar geleden, toen ik hier voor deze pijnlijke poort stond, heb ik toegegeven dat ik geen overlevende ben: maar ik ben zo dankbaar voor de overlevenden die hier vandaag zijn. Ik ben geen bevrijder, hoewel ik de moed toejuich van de veteranen die ons allen hebben gered. Ik ben hier simpelweg als een Jood. En zoals alle Joden overal, is deze plek, deze vreselijke plek die Auschwitz heet, helaas een onafscheidelijk deel van ons geworden. Auschwitz is als een litteken van een vreselijk trauma. Het gaat nooit weg en de pijn stopt nooit.Ik heb me altijd afgevraagd, als ik in Hongarije was geboren, waar mijn grootouders vandaan kwamen, in plaats van New York in februari 1944, zou ik het hebben overleefd? Het antwoord is: nee.
Van droefheid naar vreugde: familie Adler 1933-1949
Klaas de Jong, uitgever en eindredacteur van de Nederlandse vertaling van het Hebreeuwse boek "Van droefheid naar vreugde: familie Adler 1933-1949", vertelt hij over de geschiedenis van de Adlers van 1933 tot 1949 op dinsdagavond 21 januari 2020 om 19.30 uur in de grote zaal van Swettehiem.
De Jong is auteur en tevens uitgever van uitgeverij toetssteen-boeken.nl Hij is o.a. schrijver van "De struikelstenen van Heidelberg", "Kristallnacht en Westerbork" en dergelijke en publiceert in diverse tijdschriften.
Nadat Hitler in 1933 aan de macht kwam vluchtte Ja’akov Adler uit zijn geboorteplaats Neurenberg naar Straatsburg. Na een kort verblijf in deze stad en in Parijs vestigde hij zich in Amsterdam. Daar maakte hij zijn studie af en werd arts in het Joodse ziekenhuis. Hij trouwde met de in Steenwijk geboren verpleegster Beckel (Betsy de Leeuw, 1913-2012). Begin 1943 doken ze met zijn ouders onder. In de onderduik kregen ze in Meppel hun eerste dochter. Ja’akovs vader werd bij een razzia op de Wetering gepakt. Op 22 januari 1945 executeerden de nazis 20 mensen uit wraak voor een verzetsdaad. Een van die 20 was David Adler, een Hongaarse Jood.
Zijn zoon Ja’akov schreef in zijn biografie Van droefheid naar vreugde hoe zijn vader daar terecht kwam en waarom hij na een bezoek aan het grafmonument in Dokkum een herbegrafenis regelde via Hartog Beem van de Joodse gemeente in Leeuwarden.
Archeoloog: Joodse Tempel stond wèl op de Tempelberg
Overgenomen uit IsraelToday.nl 12-12-2019
De Tempelberg, het 36 hectare grote plateau, is het meest betwiste stukje grond ter wereld, dat verhitte discussies oproept. Stond hier de Tempel, of in de Stad van David? De archeoloog Eli Shukron verzekert Israel Today: ‘De Joodse tempel was op de Tempelberg, niet in de Stad van David!’.
Veel christenen en Joden geloven dat volgens de geschriften een Joodse tempel zal worden hersteld op de bergtop, die in 636 na Christus werd veroverd door de moslims. Deze berg speelt een centrale rol in de drie monotheïstische religies, en is ook politiek van grote betekenis.
Zoals gebeurt in sommige christelijke kringen (met name als het over Israël gaat), was de theorie gebaseerd op onvolledige informatie en valse veronderstellingen die veel verwarring veroorzaakten. Sommige christenen worden erg enthousiast over het idee, dat de Joden de tempel ooit in de Stad van David bouwden, in de hoop de dag van de terugkeer van de Messias te bespoedigen.
Pagina 7 van 22