Feitencheck: waarom mag 'Product uit Israël' niet meer van de NVWA?

Op een goed onderzochte wijze legt Sara van Oordt van het Israël Producten Centrum (IPC) uit hoe de NVWA probeert op een inconsequente wijze het IPC een boete op te leggen. Heel rustig weet ze op een goed verwoord analytische wijze het probleem uit te leggen.

Laat ik het maar gewoon zeggen: tegen dit soort overheidsinstellingen met een verborgen politieke agenda is geen enkele formulering afdoende.
De bedoeling is duidelijk om via dit orgaan een juridisch vehikel te zoeken om Israël in een kwaad daglicht te stellen. De rol van de Nederlandse overheid dreigt weer hetzelfde te worden als de houding van de toenmalige overheid en haar ambtenarenapparaat na de oorlog tegenover de weinig teruggekeerde joden uit de concentratiekampen en hun schandalige behandeling van hen...

De etikettering "product uit een dorp in Judea en Samaria" door de NVWA gekunsteld afgewezen en bedreigt met een boete

De NVWA is er tot nu toe in geslaagd met de gebruikelijke algemeen gangbaar geworden anti-Israël deugargumenten als "bezette gebieden" sinds de verroverde gebieden op Jordanië in 1967, daarbij bovendien de vroegere geschiedenis en het ooit aan Israël veel groter beloofde gebied (de Balfour Declaration in 1917) door de Volkenbond voor het gemak maar even vergetend en het grote publiek geschiedkundig willens en wetend onwetend houdend...
Dankzij het verziekte klimaat van de politiek, de main stream media en censurering van social media als Facebook, Twitter, Disqus en Google, enz. (PARLER uitgezonderd) wist de NVWA gemakkelijk een vals voorwendsel te vinden om het IPC een boete op te leggen. De NVWA maakt zichzelf ongeloofwaardig, maar helaas is dat het politiek verziekte en gecompliceerde klimaat waarin we vandaag de dag leven...